Söylerlerki evliyanın birisi ormanda dolaşırken (işsiz) kör ve kötürüm bir tilki görür. Eh tabi evliyamız acır bu hayvancağızı ama merakta eder, bu hayvan ne yer ne içer diye. bir ağaca çıkar ve oturuverir. Başlar seyretmeye bizim kötürüm tilkiyi. bu sırada evliyamız uyuyakalır ve bir aslanın kükremesiyle uyanır. korku içinde aslanı seyreder. Aslan gelir kör ve kötürüm tilkinin yanında yemeğini yer ve atıklarını bırakıp gider. tilkide gelip artıkları yer. Bizim evliya da bak sen şu işe madem tanrı kör bir tilkinin bile rızkını veriyor beni neden aç bıraksınki der ve yan gelip uzanır rızkını bekler (gerizekalı işte tanrı eğer insanları helak etmişse bunun gibiler yüzünden etmiştir D:d) bizimki bir gün bekler iki gün bekler üç gün bekler yok ortada ne yemek ne su bizimki umudun kesmez ve beklemeye devam eder. uyluya dalar ve uykusunda ak sakallı -rüyalara izinsiz giren edepsiz yaşlı- dedeyi görür ve onun tilki olacağına aslan ol diye haykırmasıyla uyanır. Bunu biye anlattım bilmem ama gerçekten toplumun buna ihtiyacı var herkes bir hazırcı bir hazıra konma peşinde vesselam.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?